top of page

Love

The Romance sans paroles for cello and piano Op.109

History

The Romance sans paroles for cello and piano, discovered among the composer’s possessions after his death and not published until 1868, by Julius Rietz, as Op.109. It is dedicated to the French cellist Lise Cristiani, with whom Mendelssohn became acquainted when she gave some

successful concerts in Leipzig in 1845, and who was in all probability the first famous female cello virtuoso. Mendelssohn completed the work in 1847; it consists of expressive D major Andante passages surrounding a D minor agitato section. Mendelssohn’s only ‘song without words’ not only includes the cello but also confers the ‘vocal line’ on it almost throughout – arguably one of the finest conceivable tributes to this chamber music partnership

The Romance sans paroles สำหรับ cello และ piano, ค้นพบในที่บ้านของนักประพันธ์หลังจาก เขาได้เสียชีวิตแล้ว และไม่ได้รับการตีพิมพ์ในปี ค.ศ.1868 โดย Julius Rietz, เป็น Op.109 เป็นงานที่ทุ่มเท และเขียนให้กับ Lise Cristiani นัก Cello ชาวฝรั่งเศส ด้วยที่ Mendelssohn เป็นคนที่คุ้นเคย เมื่อตอนที่เธอได้แสดงดตรีในเมือง Leipzig ในปีค.ศ.1845 และเป็นไปได้ที่เธอนั้นเป็นนักดนตรีมืออาชีพผู้หญิงคนแรก Mendelssohn ได้ประพันธ์เพลงเสร็จในปีค.ศ.1847 เป็นเพลงที่อยู่ในคีย์ D major ในอัตราจังหวะที่ช้า (Andante) และในส่วนความวุ่นวายจะอยู่ในคีย์ D minor Song Without Word ของ Mendelssohn แต่ไม่รวมเพลงที่มี Cello แต่ด้วยทำนองที่เหมือนกับ เพลงร้อง เกือบทั้งเพลง เป็นเพลงที่ให้ความรู้สึกมิตรภาพและความเป็น Chamber Music

1200px-Felix_Mendelssohn_Bartholdy.jpg

Mendelssohn was apparently pleased with her playing: he later dedicated to her his Romance sans paroles op. 109 no. 38. Cristiani enjoyed a brilliant but short career, during which she traveled extensively. 

เห็นได้ชัดว่า Mendelssohn ประทับใจการเล่นของเธอ หลังจากนั้นเขาก็ทุ่มเทให้กับ Romance sans paroles op.109 Cristiani ได้ประทับใจที่ได้เล่นบทเพลงสั้นเพลงนี้ ในระยะเวลาที่ยาวนานที่เธอได้ซ้อม

HN-1294.jpg

Two short original works for cello and piano are recorded here that were not regarded as worthy of publication by the highly self-critical composer. They were both written for colleagues who played the cello. The brief Assai tranquilo in B minor in the style of a "song without words", ending on a half-close in F sharp major, was written on 25 July 1835 in the album of Mendelssohn's friend the composer, conductor and cellist Julius Rietz (1812-77). 

ผลงานต้นฉบับสั้น ๆ สองชิ้นสำหรับ Cello และ Piano ได้รับการบันทึกไว้ที่นี่ซึ่งไม่ได้รับการตีพิมพ์โดยนักแต่งเพลงที่มีวิจารณญาณในตนเอง ได้เขียนมาพร้อมกับเพลง Assai Tranquilo เพลงสั้น ใน B minor ในรูปแบบของ "song without words" ซึ่งจบลงด้วยคอร์ด F sharp major เขาเขียนขึ้นในวันที่ 25 กรกฎาคม ค.ศ.1835 ในชุดเพลงเพื่อนของ Mendelssohn เป็นทั้งนักประพันธ์  conductor และ Julius Rietz (1812-77).

 

Mendelssohn actually wrote the title of the song in English, Romance sans paroles, which translates to romance without words. But Mendelssohn finally changed his name to Lieder ohne Worte from the language he used for tea and coffee. Management of processes and publications

จริงๆแล้ว Mendelssohn ได้เขียนชื่อเพลงเป็นภาษาฝรั่งเศสที่มีชื่อว่า Romance sans paroles ซึ่งแปลว่า ความโรแมนติกที่ปราศจากคำพูด แต่ภายหลังที่ Mendelssohn ได้เปลี่ยนชื่อเป็น  Lieder ohne Worte จากภาษาที่เขาใช้มันเป็นเรื่องของความเป็นชาตินิยม การแบ่งแยกชนชาติ และการตีพิมพ์วางขาย 

bottom of page